Zamrożony Bark

Schorzenie pojawią się wtórnie w wyniku urazów, przebytych operacji oraz unieruchomienia w obrębie stawu ramiennego. Za przyczynę uważa się też zapalenie torebki stawowej, zapalenie kaletki podbarkowej, zapalenie ścięgien stożka rotatorów, zmiany zwyrodnieniowego oraz przyczyny hormonalne, autoimmunologiczne. Uznaje się również, że zamrożony bark może mieć związek z chorobami wewnętrznymi, takimi jak cukrzyca, nadczynność tarczycy, choroba niedokrwienna serca, zapalenie stawów.

W przypadku zespołu zamrożonego barku pojawia się przede wszystkim silny, rwący ból, najczęściej w przedniej oraz górnej części barku, który nasila się głownie w trakcie spoczynku. Ból często promieniuje do szyi lub ramienia. Pojawia się również bolesne ograniczenie ruchomości podczas np. szczotkowania włosów, czy kierowania samochodem. Dolegliwościom mogą towarzyszyć uczucie sztywności i tarcia podczas ruchu w stawie ramiennym.

Celem fizjoterapii jest wspomaganie procesu powrotu mobilności stawu ramiennego. W celu przerwania patologicznego stanu zapalnego we wcześniej fazie, stosuje się leki przeciwzapalne i kortykosteroidy.
Dzięki kinezyterapii możemy zwiększyć zakres ruchomości w stawie ramiennym oraz zadbać o przyrost mięśni i zmniejszyć dolegliwości bólowe. Zachęcamy pacjenta do tego, aby ćwiczenia wykonywał w granicach możliwości czynnie pamiętając o nie przekraczaniu progu bólowego. Świetnie również sprawdzą się ćwiczenia izometryczne.